Instalacje z rur plastikowych

Główne zalety systemu to: odporny na korozje i powstawanie kamienia osadowego, elastyczność, mały ciężar, łatwy, szybki i czysty montaż, korzystna cena, spełnia wymagania sanitarno - higieniczne. Polipropylen PP. Polipropylen wyróżnia się dobra odpornością na temperaturę. Duża sztywność materiału umożliwia układanie rur w budynku sposobem konwencjonalnym (piony, gałązki, podejścia). Rury łączy się przez zgrzewanie w temperaturze od 240 do 270°C. Można je stosować do instalacji wody zimnej, cieplej a także do centralnego ogrzewania (rury z wkładką aluminiową). Konkurencja na rynku instalacyjnym oraz wprowadzenie nowoczesnych technologii powoduje, że inwestorzy bądź instalatorzy coraz częściej wybierają nowoczesne technologie oparte na tworzywach sztucznych zamiast tradycyjnych instalacji stalowych. Wynika to ze znacznej awaryjności i krótkiej żywotności rur stalowych (braku odporności na korozje, podatność na zarastanie kamieniem, dużej chropowatości, braku odporności na prądy błądzące, wysokiemu przewodnictwu cieplnemu, słabemu tłumieniu fal akustycznych oraz dużej czasochłonności prac montażowych i konserwacyjnych). Zjawiska i cechy, które dla stali były wadami dla tworzyw sztucznych okazały się zaletami. Instalacje z tworzyw sztucznych charakteryzują się najdłuższą żywotnością. Dzięki swej elastyczności i wytrzymałości bardzo rzadko ulęgają uszkodzeniom mechanicznym. Są odporne na udary, siły rozciągające, ścierające, korozje i inkrustacje osądami. Poza tym są lekkie (dużo lżejsze od rur stalowych czy miedzianych), dzięki czemu są łatwiejsze w montaży czy transporcie. Instalacje z tworzyw sztucznych tłumią dźwięki i nie przenoszą drgań, amortyzują uderzenia hydrauliczne. Są obojętne fizjologicznie oraz odporne mikrobiologicznie, nie maja wpływu na smak, zapach i kolor wody. Tworzywa są nietoksyczne, wolne od jonów metali ciężkich. Ważnym elementem jest także wysoka estetyka instalacji wykonanej z omawianego materiału. Instalacje wodociągowe oraz centralnego ogrzewania mogą być wykonywane na wiele sposobów. W przeciwieństwie do rur stalowych nie znają barier budowlanych, dlatego zarówno montaż jak i projektowanie pozwala tutaj na korzystanie z niekonwencjonalnych rozwiązań. Polipropylenowe (PP). Produkuje się rury PP zwykłe i "stabilizowane cieplnie". Tych pierwszych używa się w instalacjach zimnej wody, a drugich - do instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody. To, dlatego, że choć polipropylen wytrzymuje wysoką temperaturę (nawet powyżej +95°C), jednocześnie charakteryzuje się dużym współczynnikiem wydłużalności cieplnej. W rurach "stabilizowanych cieplnie" wydłużalność cieplna spada nawet sześciokrotnie. Są też rury PP z powłoką antydyfuzyjną, która zapobiega przenikaniu do wnętrza tlenu (to niekorzystne zjawisko przyspiesza korozję stalowych części instalacji, na przykład grzejników). Rury z PP są dość sztywne, więc wszelkie zmiany kierunku wymagają użycia kształtek i złączek. Łączy się je z rurami metodą zgrzewania. Ponadto do połączeń stosuje się śrubunki, końcówki gwintowane oraz specjalne bloki przyłączeniowe. Polibutylenowe (PB). Rury z tego materiału są trwałe, odporne na wysoką temperaturę i łatwe do układania. Polibutylen jest bardzo elastyczny i - co rzadkie wśród tworzyw sztucznych - nie ma pamięci kształtu (rura po rozwinięciu ze zwoju nie sprężynuje). Rury z PB są dostępne w dwóch postaciach: do instalacji wody zimnej i ciepłej oraz typu barier, z osłoną antydyfuzyjną - do instalacji centralnego ogrzewania. Polietylenowe (PE). Polietylen jest materiałem bardzo odpornym chemicznie i elastycznym, a więc łatwym do układania nawet w ujemnej temperaturze. Występuje w kilku odmianach: - LDPE - polietylen niskiej gęstości; rury z tego tworzywa stosuje się do budowy przyłączy do wody zimnej oraz instalacji wodociągowych, - MDPE i HDPE - polietylen średniej i wysokiej gęstości; rury z tych tworzyw stosuje się w instalacjach kanalizacyjnych, - PEX , stosowany powszechnie w instalacjach centralnego ogrzewania. - PEX-AL-PEX - w których zatopiona jest wkładka z aluminium. Ta dodatkowa warstwa zmniejsza radykalnie wydłużenia cieplne rury i zapobiega przenikaniu do instalacji tlenu. Ponadto dzięki niej rury nie mają pamięci kształtu, co umożliwia ich trwałe wyginanie i kształtowanie, a to z kolei znacznie ułatwia układanie instalacji i ogranicza zużycie drogich łączników. Rury wielowarstwowe są obecnie najbardziej wszechstronne. Można je stosować do wykonywania instalacji wody zimnej, ciepłej i centralnego ogrzewania oraz prowadzić w dowolny sposób zarówno w podłodze, jak i pod tynkiem.